“Een klasgenoot van onze dochter Evelien werd uitgescholden. Evelien heeft het ene meisje getroost: ‘Het maakt niet uit hoe je eruitziet, want je bent heel erg aardig en daar draait het uiteindelijk om.’ Ze vroeg het andere meisje of het haar bedoeling was om hun klasgenootje zo te kwetsen. De manier waarop Evelien hiermee omgaat, is zó BdB! En wat zijn we dan dankbaar dat ze destijds bij jullie op school kon komen.”
Ik zat van 1995 tot 1999 bij jullie op school en heb er een erg leuke tijd gehad. Op jullie website zie ik dat het gebouw er nog steeds staat. Mooi om te zien dat jullie met de tijd meegaan qua lesgeven, dan blijf je als school bijzonder.
Ik woon nu zelf al jaren in Groningen, heb een vriendin en werk op een beschermd wonen-groep met jongeren met meervoudige problematiek. Ik houd ’s nachts de boel rustig en heb ook echt een connectie met de jongeren. Dat maakt het werk erg bijzonder. Soms zijn er ook wat escalaties, maar daar speel ik goed op in, aangezien ik begrijp wat er zo nu en dan door ze heen gaat
Op Beatrix de Burcht hebben onze zoons geleerd om zichzelf te zijn, zichzelf te begrijpen, met zichzelf om te gaan. Ook met hun woedebuien. En ze hebben vooral ook geleerd dat er nog meer kinderen zijn met problemen en dat ze daardoor niet vreemd of anders zijn.
Ik vind het fijn dat we vaak ergens heen gaan om te leren. Normaal blijf je aan een tafel zitten en uit een boekje werken. Wij leren veel buiten.
We doen heel veel. Niet uit een boekje, maar echt leren.